ประสบการณ์วิญญาณและการอุทิศบุญของคนธรรมดา
๑. พิสูจน์วิญญาณ
วิญญาณหรือที่คนเราเรียกว่า ผี
มีจริงหรือ เมื่ออายุ ๑๗ ปี มีอาคนหนึ่งที่ผมนับถือให้กุมารทองผมมาเลี้ยงไว้
ผมก็ไม่รู้ว่าในขวดนี้มีวิญญาณกุมารทองอยู่จริงไหม พอดีรู้จากเพื่อนว่ามีลุงคนหนึ่งชื่อทองคำ ท่านตรวจสอบด้วยสมาธิได้ ผมจึงเอากุมารไปให้ท่านดู ท่านจับอยู่ครู่หนึ่ง แล้วบอกว่ามีกุมารอยู่จริง ผมก็รับฟังแต่ก็ไม่สามารถรู้ชัดแจ้งได้ พอดีลูกชายของลุงทองคำ เขามีสมาธิดีสามารถให้กุมารทองเข้าทรงได้ จึงลองให้เข้าทรงกุมารทองของผมดู ปรากฏว่าพอกุมารเข้าทรงร่าง ร่างกายเขาสั่นตลอดเวลา แต่สามารถพูดคุยกับผมเป็นเสียงเด็ก คุยกันเรื่องส่วนตัวของผม ที่ผู้ทรงอยู่เขาไม่รู้เรื่องด้วยได้จริง ความเชื่อเรื่องวิญญาณก็มีมากขึ้น ภายหลังผมได้ทั้งรักยม และกุมารมาอยู่ด้วยจำนวนมาก เวลากินข้าวต้องเรียกกินด้วยทุกครั้ง บางครั้งนอนพอใกล้จะหลับจิตตกภวังค์ จะมีมือเล็กๆ
มาจับขาหรือสะกิดเป็นประจำจนชิน
ตอนนี้มั่นใจมากว่าวิญญาณมีจริง
ผมนำกุมารและรักยมจำนวนหนึ่งไปไว้ที่บ้านพ่อแม่ ที่สิงห์บุรีบอกท่านว่าเอามาช่วยเฝ้าบ้าน ท่านเองก็ฟังแต่ไม่เชื่อไม่สนใจ ตกกลางคืน กุมาร
รักยมวิ่งเล่นกันในบ้านได้ยินเสียงแต่ไม่เห็นตัวพอแม่ผมนอนหลับจะมีเด็กๆ เข้ามานั่งทับอกกวนไม่ให้นอน ผลปรากฏว่าทั้งพ่อ
แม่ เชื่อสนิทเลย และช่วยผมเลี้ยงเด็กๆ เหล่านี้ เพราะผมไม่ได้อยู่บ้านกับท่าน เวลามีคนมาเรียกหาพ่อแม่ผม ยามที่ไม่มีคนอยู่บ้าน จะมีเสียงคนในบ้านรับปากแทน ยามค่ำๆ คนแถวนั้นจะเห็นเด็กๆ วิ่ง
เล่นอยู่ในบ้านหลายคน ที่รู้เพราะเขามาบอกให้ฟัง เพราะสงสัยว่าเด็กๆ มาจากไหนกัน
วิญญาณเหล่านี้มาอยู่กับผม
โดยผมเองรู้วิธีเลี้ยงเขาด้วยการเรียกกินด้วยกัน แต่พอมามีความรู้เรื่องวิธีการให้บุญ ปัจจุบันเด็กๆ
เหล่านี้ได้รับบุญตลอด และเขาเหล่านั้นปฏิบัติธรรมจนสภาพวิญญาณเขาเปลี่ยนเป็นเทพกุมารหมดแล้ว อาคมที่สร้างปลุกเสกเขามา หมดสภาพควบคุมเด็กเหล่านั้น แต่เด็กเหล่านั้นส่วนใหญ่ก็ไม่ได้ไปไหน คอยอยู่ช่วยงานกับผม
บทความนี้ผมได้นำจากคุณคนธรรมดาแต่น่าสนใจดีจึงลองนำมาลงดูยังมีอีกหลายบทความ จะค่อยๆลงให้ผู้สนใจอ่านดุกันครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น