การอุทิศบุญ และ การมลายมนต์อาคม

  ในยุคปัจจุบันนี้วงการพระเครื่องมีมากมายที่เข้ามาวงการนี้ทั้งที่ศึกษาอย่างจริงจังและไม่จริงจังคือเอาแต่ฟังผู้อื่นโดยไม่หาข้อมูลและเชื่อตามที่ได้ยินได้ฟังมา ก็ไปหามาบูชาเพื่อให้ตนเองมีลาภสักการะแลมีโชคมีลาภ ค้าขายดีมีกำไลมากๆ จึงทำให้ผู้คงแก่เรียนในวิชาคาถาอาคมทั้งฆาราวาส และ ภิกษุได้ต่างกันออกวัตถุมงคลและเครื่องลางของขลังกัน แต่พอได้มาแล้วกับเก็บรักษาและบูชาในสถานที่ไม่เหมาะสมเช่นเอาวิญญาณหรือกุมารไปไว้รวมกันไม่แยกเป็นส่วนๆตามแผงพระจึงนำมาเพื่อให้ผู้คนได้เสาะหามาบูชาเพื่อช่วยในด้านต่างๆทั้งค้าขาย เมตตามหาเสน่าห์ คงกะพันชาตรี จึงทำให้ผู้มีอาคมเรียกวิญญาณเข้ามาผูกมัดไว้ใน เครื่องลางของ ขลังต่างๆมากมาย ดวงวิญญาณบางดวงก็เต็มใจบางดวงก็ไม่เต็มใจ ยกตัวอย่างเช่น เอากุมารไปไว้รวมกับพระเครื่อง ซึ่งบารมีพระเครื่องจะสูงกว่ากุมาร จึงทำให้กุมารต้องแทบทนไม่ไหวและก็ไม่เคยให้กินหรือทำบุญให้เลย ถ้าเกิดมีคนมาเช่าไปบูชาแต่ไม่เคยทำบูญให้อีก เขาก็ไม่ต่างอะไรกับติดคุกเลยแล้วเราจะไปขอให้เขาช่วยในเรื่องต่างๆย่อมเป็นไปไม่ได้เลย เหมือนเราไม่ได้กินข้าวแล้วเราจะเอาแรงที่ไหนมาทำงานให้ล่ะ แล้วเราก็โทษว่าเครื่องลางไม่ขลังไม่ดีก็ต้องพยายามไปหามาใหม่อยู่ตลอด แต่ถ้าเราหมั่นทำบุญอุทิศให้แก่ทุกดวงจิตและวิญญาณที่อยู่กับวัตถุมงคลบ่อยๆจะทำให้เขามีบุญมากเมื่อเขามีบุญมากเขาก็จะช่วยเราส่งเสริมเราให้เราค้าขายดีกิจการรุ่งเรืองมากขึ้น รวมทั้งพระเครื่องและวัตถุมงคลเครื่องลางของขลัง ที่มีผู้มีอาคมผูกม้ดไว้ทั้งเต็มใจและไม่เต็มใจพระเตรื่องตามแผงพระทั่วไปก็จะมีทุกดวงจิตและวิญญาณมาทำตามหน้าของตนที่ได้รับมอบหมายมากับเจ้าของนั้นๆอยู่แล้ว เมื่อเปลี่ยนเจ้าของใหม่ ผู้รักษาคนเดิมก็จะหมดวาระและก็จะมีท่านใหม่มาแทน เทวดาบางท่านมีบุญมากอยู่แล้ว ก็จะมาช่วยดลบันดาลให้สมหวังดั่งใจผู้ครอบครอง แต่บางท่านบุญยังไม่มากพอ หรือกำลังยังที่มีอยู่ก็ไม่สามารถช่วยเจ้าของเลยก็เหมือนคนไม่กินข้าวนั่นเเหละ จะเอากำลังที่ไหนมาช่วยได้เรา ต้องหมั่นทำบุญให้เทวดาประจำพระเครื่อง และเครื่องลางของขลัง และที่ลืมไม่ได้ก็เทวดาประจำตัวเราพระท่านบอกว่าอย่างน้อยมีสององค์ ต้องหมั่นทำบ่อยๆ พระท่านสอนว่าเวลาเราทำบุญอะไรไม่ว่าจะเป็นการไส่บาตรหรือหยอดตู้บริจากตามที่ต่างๆ ท่านบอกว่าขณะที่เราไส่บาตรของหลุดจากมือเราลงในบาตร ให้เราอุทิศทันทีโดยการคิดว่า บุญนี้อุทิศให้เทวดาประตัวเรา หรือบุญนี้อุทิศให้เจ้ากรรมนายเวรที่มาถึงตัวข้่าพเจ้าในวันนี้ ทุกครั้งที่ของหลุดจากมือเราให้รีบส่งบุญทันที หรือถ้าเราต้องการให้บุญของเราเพิ่มมากขึ้นพระท่านสอนว่าต้องอาศัย กำลังของพระพุทธพระธรรมพระสงฆ์ โดยว่าอย่างนี้ ขออำนาจพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ โปรดดลบันดาลผลบุญของข้าพเจ้านี้ให้กับเทวดาประจำตัวข้าพเจ้าทั้งหมด หรือจะเปลี่ยนเจ้ากรรมนายเวร จะเปลี่ยนเป็นเทวดาประจำพระเครื่องของเราทั้งหมด ถ้าเป็นกุมารก็ให้บอกชื้อที่เราตั้งให้ เขาจะได้รับบุญมากและช่วยเราได้เร็วขึ้น  การอุทิศบุญนี้พระท่านแนะนำสั้งสอนศิษย์ให้นำไปใช้ดู ส่วนเรื่องการมลายมนต์อาคมที่ผู้มีอาคมผูกมัดดวงวิญญาณไว้กับพระเครื่องและเครื่องของขลังต่างๆโดยเพฉาะกุมารพวกเขาลำบากมากถูกผู้มีอาคมเรียกมาใช้งานแต่ก็ไม่เคยให้กินอะไร เพราะได้มีผู้นำไปวางจำหน่ายตามแผงพระต่างๆดวงวิญญาณที่ถูกนำไปผูกมัดกับพระเครื่องต่างๆและเครื่องลางของขลังเขาจะลำบากมาก ผมได้บทความมาหนึ่งฉบับจากหนังสือที่ผมอ่านเป็นประจำ เห็นว่าหน้าสนใจดี  (พุทธามหาเวท ในเล่มผู้เขียนชื่อคนธรรมดาประสบการณ์วิญญาญและการอุทิศบุญ)
   ในเวลาที่ผมเดิมไปไหนมาไหน ผมมักจะชอบเบิดบุญเช่นเดียวกับคุณคนธรรมดา ที่ผมเขียนถึงบทความของเขา ยามว่างเขาจะชอบเดินไปตามแผงพระเครื่องต่างๆเผื่อพบพระเครื่องที่ถูกใจจึงได้เช่าหามาเก็บสะสม ในขณะที่เดินดูไปผมก็อุทิศบุญแจกทั่วๆปรากฏว่าพอกลับถึงบ้าน ปรากฏว่ามีวิญญาณเด็กๆตามมา ตกคํ่าเลยเรียกมาคุยกัน   เขา.  หนูเป็นใคร ตามมาทำไม?  วิญญาณเด็ก. หนูเป็นกุมารทอง อยู่ที่ขวด เขาเอามาขาย พอได้รับบุญเลยมีกำลังหลุดจากขวดเลยตามมาขออยู่ด้วย  เขา. ตามใจยากอยู่ด้วยกันก็ได้ แต่ที่นี่มีแต่ให้บุญนะไม่มีเครื่องเซ่นให้  วิญญาณเด็ก. หนูได้บุญก็อิ่มแล้ว ขออยู่ด้วยคนนะ ที่นี่มีแต่คนใจดี  เขา. เมื่อก่อนอยู่กับใครล่ะ  วิญยาณเด็ก. อยู่กับคนแก่ เขาขายมา เลยถูกเอาวางขายที่แผงพระ เอาวางปนกับพระ หนูร้อน  ไม่เคยให้อะไรหนูกินเลย หิวมากหนูขออยู่ด้วยนะ
   ตกลงผไปแผงพระทีไร มีเด็กๆ และวิญญาณที่สิงสถิตอยู่ตามวัตถุมงคล แ้แต่พระเครื่องบางองค์ ผู้มีอาคมเอาวิญญาณผูกเอาไว้ อย่างพระพลายเพชรพลายบัว ที่เป็นรูปคล้ายพระขุนแผน 2 องค์คู่ติดกันนั่นแหละ ขังผีไว้ทุกองค์เลย ผู้สร้างหวังจะให้พระเฮี่ยน ตามผมกลับบ้านประจำ เพราะผมเดิมชมพระไปอุทศแจกบุญไปทั่ว ผมลองคุยกับเขาดูบ้างเป็นบางครั้ง
   คนธรรมดา : สวัสดีครับท่านติดตามกลับาบ้านผมทำไมหรือ?
   เทวดา : เราได้รับคำสั่งให้ติดตามรักษาพระองค์นี้
   คนธรรมดา : ท่านอยู่กลับพระองค์นี้ตั้งแต่สร้างเลยหรือเปล่า?
   เทวดา : เราลงาอยู่ตอนที่เธอซื้อพระมานี่แหละ ผู้รักษาคนเดิมเขากลับไปข้างบนแล้ว
   คนธรรมดา : อย่างนี้ท่านก็ไ่รู้เรื่องประวัติพระองค์ที่ผมได้มานะ่ซิ?
   เทวดา : เราไม่รู้หรอก เพิ่งลงมาวันนี้เอง คืออย่างนี้ เมื่อมีการเปลี่ยนเจ้า เทวดาที่เฝ้าอยู่เดิมก็ถือว่าหมดหน้าทีกลับไปข้างบนได้เบื้องบนก็จะส่งผู้ดูแลใหม่ลงมา เข้าใจหรือยัง
   คนธรรมดา : รู้เรื่องที่บ้านผมหรือยัง?
   เทวดา : ตอนนี้คุยกับพวกที่อยู่เดิมรู้เรื่องแล้ว  เดี๋ยวช่วยกันตอนแรกสงสัยเหือนกัน มาบ้านนี้ทำไมผีเยอะจังงานนี้ลงมาไม่ขาดทุนแล้ว สงสัยจะได้บุญมากกว่าอยู่ข้างบนเสียอีก ถ้าเธอไ่ม่เอาพระติดตัวไป เราจะอยู่ข้างบนช่วยสอนวิญญาณนะ แต่ถ้าเธอเอาพระองค์นี้ติดตัวไป เราจะตามเธอไปด้วย
   คนธรรมดา : ตกลงครับ
   เทวดา : มีอยู่วันหนึ่ง ผมติดต่อช่วยวิญญาณกันอยู่ พวกของผมได้บอกว่าท่านผู้อยู่สูงสุดเบื้องบนต้องการให้ทำงานอย่างหนึ่ง คือ เวลาไปตามสนามพระช่วย (มลายมนต์) ที่ผู้มีอาคมผูกัดวิญญาณสัมภเวสีไว้ตามวัตถุที่ลงอาคมมัดไว้แน่นเขาไม่สามารถหลุดออกมาได้
  ผมเองก็สงสัย  ผมไม่ีมีคาถาอาคมและพลังจิตที่แรงกล้า จะไปมลายนต์หรือถอนล้างอาคมของผู้สร้างได้ จะให้ผมทำด้วยวิธีไหนกัน ก็ได้รับคำตอบว่า ให้เธอขอบารมีขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แผ่บารมีลงมามลายมนต์ซิ ตกลงผมเข้าใจแล้วครับ เพราะบารมีสูงสุดคือพุทธองค์
  พอผมมีโอกาสไปเดินเล่นตามสนามพระ ผมก็ยืนคิดอธิฐานเลย โดยไม่ได้พนมมือ เดี๋ยวคนอื่นเขาสงสัยว่าไอ้หมอนี่ัมันทำอะไร ผมอธิฐานอย่างนี้ครับ
  ขอบารมีสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า โปรดแผ่บุญบารมีของพระองค์ท่านลงมามลายมนต์ที่ผูกมัดวิญญาณที่ไม่เป็นภัยกลับผู้ใดให้หลุดจากอาคมที่ผูกมัดด้วยเถิด...สาธุ
 ขณะอธิฐานจบ ผมก็พุ่งจิตทั่วบริเวณตลาดพระเครื่อง ผลปรากว่าพอตกคํ่าสำรวจผลงาน มีผู้ติดตามกลับมาเพียบเลย เมื่อเยอะมากเลยต้องขอบารมีของพระพุทธองค์นำส่งที่วัดป่าที่เพชรบูรณ์ เป็นอันหมดหน้าที่ ทุกวันนี้ผมเองก็ยังต้องทำอยู่ เพราะเป็นคำสั้งให้ปฏิบัติ
  ผมเคยกราบทูลถามว่า ที่ผมไปแอบถอนเอาวิญญาณออกจากวัตถุมงคลมิใช่การขโมยหรอกหรือ ได้รับคำตอบว่า วิญญาณเหล่านั้นถูกอาคมบังคับให้อยู่กับวัตถุที่สร้าง มิได้อยู่ด้วยความสมัครใจ เราช่วยเขาให้เป็นอิสระ ไม่ผิด เป็นอันว่าผมไม่ผิดศิลข้อ 2...สบายใจ
  มีวันหนึ่งผมไปธุระเดินผ่านตู้วัตถุมงคล เห็นกล่องใส่กุมารทองตัวเป็นโลหะ เรียงเป็นแถว ผมก็อุทิศให้เด็กๆเหล่านั้นเพราะรู้ว่า อยู่ในตู้เหล่านี้ไม่ได้กินอะไรเลย หิวมากอยู่แล้ว ปรากฏว่า เด็กตกราว 20 คนตามผมกลับบ้านหมด เขาบอกไม่อยู่แล้ว ทิ่งร่างโลหะเลย อยู่ไปก็อด ไม่มีอะไรให้กิน เลยขออยู่ด้วย
  ผมก็ไ่ว่าอะไร อยากมาอยู่ก็เอา...เต็มบ้านหมด แต่ไม่เปลืองที่ครับ แล้วผมผิดหรือเปล่าหนอ? ไม่ได้คิดให้ตามมาบ้านหรอก สงสารเลยเบิกบุญให้ไปเท่านั้น เด็กเหล่านั้นเดิมเป็นสัมภเวสีเร่ร่อนหาที่เกิดอยู่ถูกอาคมเรียกมาเข้าร่างกุมารทอง เลยเกิดเป็นเด็กกุมารนี่แหละ เห็นผมให้บุญเขาได้ เลยชวนกันตามมาขออยู่ด้วย
  ที่ผมขอบารมีพระพุทธองค์นี้ ทุกคนสามารถทำได้ เราเป็นชาวพุทธนับถือพระพุทธเจ้าสูงสุด เราขอบารมีท่านได้ เพื่อสงเคราะห์วิญญาณที่ถูกผูกมัดอยู่ให้เป็นอิสระ แม้แต่วิญญาณที่หมอผีส่งมาทำร้ายคนเราก็ใช้การขอบารมีมลายมนต์ที่บังคับผีนั้นให้หลุดได้ เสร็จแล้วเอาบุญให้ผีตนนั้นจนเขามีบุญ พ้นจากการถูกบังคับ 

  ห้ามเขาด้วย...อย่ากลับไปทำร้ายหมอผีนั้นให้เป็นบาปกรรมต่อกัน หมอผีเหล่านั้นถ้าเขาก่อกรรมไว้ เขาต้องลงไปรับกรรมที่นรกเองอยู่แล้ว หาพ้นมือพญายมราชไม่

  ถ้าถูกคุณถูกของที่ผู้มีอาคมเพ่งวัตถุจนเล็กเป็นผงแล้วปล่อยมาทางอากาศมาเข้าตัวผู้ใด ก็สามารถมลายมนต์อาคมพลังจิตนี้ได้ด้วยบารมีของพระพุทธองค์ได้

 อาจจะนำนํ้ามาหนึ่งขัน ตั้งหน้าพระพุทธรูปแล้วขอบารมีพระพุทธเจ้าให้แผ่บารมีลงในขันนํ้านี้เพื่อมลายมนต์ที่ถูกกระทำอยู่ และให้วัตถุนั้นหลุดออกจากร่างกายโดยไม่เป็นอันตรายกับร่างกาย แล้วนำนํ้านั้นดื่ม